Sygnalizator pożarowy jest jednym z ważniejszych elementów Systemu Sygnalizacji Pożaru. Jego zadaniem jest ostrzeżenie osób przebywających w obiektach budowlanych lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie o wystąpieniu zagrożenia pożarowego. Rodzaj i typ zastosowanego sygnalizatora zależy w głównej mierze od specyfiki obiektu.
Sygnalizator pożarowy - wymagania prawne
Wszystkie sygnalizatory pożarowe sprzedawane w Polsce muszą spełniać wymagania zawarte w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania Dz.U. 2010 nr 85 poz. 553. Muszą one również posiadać zgodność z polskimi normami PN-EN 54-3 oraz PN-EN 54-23, potwierdzoną odpowiednim dokumentem - może nim być np. Certyfikat Stałości Właściwości Użytkowych wydany przez CNBOP-PIB. Dodatkowo sygnalizator pożarowy musi być wyposażony w oznaczenia i opisy w języku polskim. Dodatkowe wytyczne dla sygnalizatorów optycznych wskazują, że zarówno ich obudowy, jak również generowane przez nie światło, powinny mieć czerwony kolor. Oprócz tego na obudowie powinien znaleźć się biały napis „POŻAR”.
Sygnalizatory pożarowe - rodzaje
W zależności od rodzaju środowiska pracy, można wyróżnić sygnalizatory wewnętrzne (Typ A) oraz zewnętrzne (Typ B), natomiast ze względu na sposób alarmowania, można je podzielić na optyczne, akustyczne, akustyczne z komunikacją głosową oraz optyczno-akustyczne.
Sygnalizacja akustyczna jest podstawową formą powiadamiania o wystąpieniu zagrożenia. Sygnalizatory akustyczne generują dźwięk o znacznym natężeniu, co pozwala skutecznie przyciągnąć uwagę osób znajdujących się w pobliżu. Zgodnie z normą PN-EN 54-3, minimalne natężenie dźwięku sygnału alarmowego powinno wynosić co najmniej 65 dB. Połączenie sygnalizacji akustycznej z funkcjonalnościami urządzeń głosowych umożliwia przekazanie precyzyjnego komunikatu, co pozwala skrócić czas reakcji potrzebny do wykonania przez odbiorcę określonego działania. Sygnalizatory głosowe muszą pracować zgodnie z określoną, powtarzalną sekwencją alarmową składającą się z sygnału ostrzegawczego (2-10 s), ciszy (0,25-2 s), komunikatu oraz ciszy (0,25-5 s). Takie rozwiązanie pozwala przyciągnąć uwagę odbiorcy przez sygnał ostrzegawczy, aby następnie w komunikacie przekazać instrukcje postępowania.
Sygnalizacja optyczna jest uzupełnieniem sygnalizacji akustycznej wszędzie tam, gdzie powiadamianie dźwiękowe może okazać się niewystarczające, czyli na przykład w fabrykach, gdzie panuje duże natężenie dźwięku. Urządzenia optyczne nie powinny być stosowane samodzielnie, a jedynie jako uzupełnienie sygnalizacji akustycznej.
Sygnalizatory akustyczno-optyczne stanowią połączenie wcześniej wspomnianych grup. Umożliwiają one alarmowanie przy pomocy sygnału akustycznego oraz błyskowego. Dzięki temu sygnał ostrzegawczy jest skuteczny w różnych warunkach.
Adresowalny sygnalizator pożarowy - czym jest?
W zależności od tego, w jakim systemie pracują, sygnalizatory można również podzielić na adresowalne oraz konwencjonalne.
W przeciwieństwie do systemów konwencjonalnych, systemy adresowalne mogą zlokalizować źródło sygnału alarmowego z dokładnością co do pojedynczej czujki, co umożliwia szybkie i skuteczne podjęcie akcji pożarniczej. Wszystkie urządzenia w systemie, również sygnalizator pożarowy, mają przypisane indywidualne adresy, dzięki którym są z łatwością rozpoznawalne z poziomu oprogramowania. Posiadają one również możliwości indywidualnego wysterowania i przypisania im odpowiednich parametrów pracy. Informacje przesyłane są zarówno od centrali do sygnalizatora, jak również odwrotnie. Taka dwustronna komunikacja pozwala na bieżące monitorowanie sytuacji. Ze względu na swoje unikalne właściwości, sygnalizatory adresowalne mogą pracować tylko w systemach adresowalnych i współpracować wyłącznie z urządzeniami tego samego producenta.
