Zasilacze i akumulatory spełniają bardzo ważną rolę w Systemie Sygnalizacji Pożaru. Ich uszkodzenie lub nawet częściowa awaria, mogą mieć wyjątkowo groźne skutki dla całego układu. Jednoczesna awaria obu tych urządzeń powoduje całkowite unieruchomienie systemu, dlatego wszelkie nieprawidłowości w działaniu powinny być natychmiast sygnalizowane za pomocą czytelnych komunikatów. Zasilanie systemów alarmowych najczęściej jest realizowane z sieci energetycznej o napięciu 230V AC i częstotliwości 50Hz. Zasilacze pożarowe powinny posiadać zgodność z normą EN54-4, certyfikat stałości właściwości użytkowych (CPR) oraz świadectwo dopuszczenia CNBOP-PIB.
Zasilanie główne Systemu Sygnalizacji Pożaru
Głównym źródłem zasilania instalacji powinna być sieć elektroenergetyczna, dodatkowo wyposażona w specjalnie dla niej przewidziane zabezpieczenie w miejscu zlokalizowanym możliwie najbliżej wejścia do budynku. Zaleca się aby zasilanie urządzeń pożarowych działało niezależnie - dzięki temu potencjalne uszkodzenie w obwodzie zasilającym inne instalacje nie spowoduje wyłączenia zasilania urządzeń przeciwpożarowych. W tym celu stosuje się rozdzielenie obu instalacji zaraz po wprowadzeniu zasilania do budynku, selektywność zabezpieczeń i samoczynne odłączenia w obwodach przeznaczonych do innych celów. Dodatkowo instalacje i urządzenia przeciwpożarowe, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru, powinny być zasilane sprzed przeciwpożarowego wyłącznika prądu, najlepiej z oddzielnej rozdzielnicy, która powinna się znajdować w pomieszczeniu wydzielonym pożarowo.
Zasilacze jako rezerwowe źródło energii
Na wypadek uszkodzenia głównej sieci, należy zapewnić zasilanie rezerwowe z dodatkowych źródeł. Mogą to być baterie akumulatorów (lub pojedyncze akumulatory), zespoły prądotwórcze niezależne od zasilania podstawowego oraz oddzielna, całkowicie niezależna linia sieci zasilającej.
W przypadku gdy zasilanie rezerwowe pochodzi z dodatkowych akumulatorów, ich pojemność powinna wystarczyć do zasilania instalacji podczas wszystkich potencjalnych przerw w dostawie energii z głównej sieci i przeprowadzenia działań w celu usunięcia awarii. Żeby umożliwić pracę instalacji w przypadku możliwych uszkodzeń sprzętu lub zasilania sieciowego, zasilanie rezerwowe powinno być zdolne do utrzymania instalacji w stanie pracy w ciągu co najmniej 72 h oraz do zapewnienia możliwości alarmowania przynajmniej przez dodatkowe 30 minut. Jeżeli uszkodzenie zostanie natychmiast zgłoszone, a w zawartej umowie o konserwację zapewnia się dokonanie naprawy w czasie krótszym niż 24 h, minimalna pojemność baterii akumulatorów zasilania rezerwowego może być zmniejszona z 72 do 30 h. Ten zakres czasowy może zostać dodatkowo skrócony do 4 h, jeżeli przez całą dobę na miejscu są do dyspozycji części zamienne, służby remontowe i awaryjny zespół prądotwórczy.
Zasilacze buforowe
Zasilacz buforowy może pełnić jednocześnie funkcję źródła zasilania stałego i awaryjnego. Podłączony do niego akumulator w czasie normalnej pracy jest utrzymywany w stanie pełnego naładowania. Natomiast gdy dojdzie do awarii sieci głównej, zasilacz buforowy natychmiast aktywuje odpowiedni przekaźnik, a prąd zaczyna być pobierany z akumulatora, co zapewnia nieprzerwany dopływ energii. Umożliwia to zachowanie ciągłości zasilania na czas taki, na jaki pozwala pojemność podłączonego akumulatora, dzięki czemu rozwiązanie to nadaje się idealnie do bezprzerwowego zasilania urządzeń systemów sygnalizacji pożarowej, systemów kontroli rozprzestrzeniania dymu i ciepła oraz urządzeń przeciwpożarowych i automatyki pożarowej wymagających stabilizowanego napięcia 24V DC. Najczęściej są one wyposażone w układ mikroprocesorowy odpowiadający za pełną diagnostykę parametrów zasilacza oraz akumulatorów oraz zabezpieczenie przepięciowe i przeciążeniowe. Inwestując w zasilacz buforowy warto pamiętać, że pojemność akumulatora spada ona wraz z jego wiekiem, dlatego co 5 lat wskazana jest jego wymiana na nowy model zgodny z dotychczasową pojemnością.
Czytaj mniej...
